Την ώρα που ο Διεθνής Τύπος χτυπά ανελέητα την Ελλάδα με τα δημοσιεύματά του, ένα διαφορετικό άρθρο του βρετανικού Observer έρχεται να βάλει μια πινελιά αισιοδοξίας στην –κατά τα άλλα μουντή- εικόνα των ξένων για τη χώρα μας.







Εν μέσω βαθειάς κρίσης, συζητήσεων οικονομικού επαναπροσδιορισμού του κοινού ευρωπαϊκού νομίσματος, συνεχείς αναφορές στη δραχμή και το πόσο κοντά της μοιάζει να επιστρέφει η Ελλάδα, αλλά και τα σημαντικά προβλήματα πολιτικού χαρακτήρα στο εσωτερικό της, το άρθρο κάνει αναφορά στα Γλυπτά του Παρθενώνα. Ένα ζήτημα, το οποίο, επίσης, πονάει τους Έλληνες και «σφραγίζει» –από την κλοπή τους το 1806 από τον Τόμας Μπρους, Ζ’ Κόμη του Έλγιν- το ιστορικό και ηθικό κενό που αισθάνονται τόσα χρόνια.

«Δεδομένου ότι ο δυτικός πολιτισμός οφείλει πολλά στην Ελλάδα, σε επίπεδο δημοκρατικών ιδεών, Ολυμπιακών Αγώνων, επιστήμης, τέχνης και αρχιτεκτονικής», λέει ο αρθρογράφος Henry Porter, «προτείνω να αρχίσουμε να παραδεχόμαστε μια απλή αλήθεια: τα μάρμαρα του Παρθενώνα δεν είναι δικά μας για να τα κρατάμε».

Το κείμενο γράφτηκε υπό το «φως» της ελληνικής φλόγας που θα ταξιδεύει στη Μεγάλη Βρετανία για 70 ημέρες. Αν και το συναίσθημα από τις πρόσφατες τελετές σε Ολυμπία και Αθήνα αποτυπώθηκε ως «πλαστό» από τον Porter, παραδέχεται πως οι ιέρειες του θύμισαν πόσο πολύ διαβάλλεται το αρχαίο ελληνικό ολυμπιακό πνεύμα όταν κάποιος παρατηρήσει τι ακριβώς βρίσκεται εντός της γκαλερί Duveen, στο Βρετανικό Μουσείο. Εικόνα που δεν είναι άλλη από τα πανέμορφα, κλεμμένα Γλυπτά του Παρθενώνα, τα οποία οι Βρετανοί αρνούνται να επιστρέψουν στην Ελλάδα.

Μολονότι τονίζει πως το κείμενό του δεν έχει στόχο να δυσφημίσει το μουσείο ή τον «εξαιρετικό» διευθυντή του Neil MacGregor, επιθυμεί να βάλει τους Βρετανούς –που όλο και περισσότεροι λένε «ναι» στην επιστροφή των μαρμάρων στον τόπο τους- να σκεφτούν για ποιον ακριβώς λόγο κρατούν κάτι που δεν τους ανήκει.

Και, αφού λύθηκε και το πρόβλημα της στέγασης και συντήρησής τους –ζητήματα για τα οποία, επί χρόνια, η Βρετανία έλεγε ότι δεν θέλει να τα επιστρέψει- με τη δημιουργία του καταπληκτικού Μουσείου της Ακρόπολης, δεν υπάρχει κανένας λόγος να χαίρεται ένας επισκέπτης τα μάρμαρα στο Λονδίνο και όχι στην Αθήνα.

«Για να βάλουμε τα πράγματα σε τάξη, το μόνο που χρειάζεται είναι να αναρωτηθείτε εάν η συμπεριφορά του Έλγιν θα ήταν αποδεκτή σήμερα. Φυσικά και δεν θα ήταν και ούτε θα περιμέναμε να κρατήσουμε το προϊόν τέτοιας λεηλασίας. Επομένως, ποιος είναι ο λόγος για τον οποίο συνεχίζουμε να κρατάμε μέχρι και σήμερα αυτά τα παράνομα αποκτημένα γλυπτά;»



protothema.gr