Δημοφιλείς αναρτήσεις
-
ΔΕΙΤΕ ΠΟΙΟΙ ΚΟΠΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΩΤΟ LIVE...ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΣΠΟΥΔΑΙΕΣ ΦΩΝΕΣ .! -
Ακολουθώντας τέσσερις απλές αλλά εξαιρετικά χρήσιμες οδηγίες, μπορείτε μόνοι σας να διατηρήσετε την ομαλή λειτουργία του υπολογιστή σας ... -
Φωτογραφίες από τα «κρεμαστά» μοναστήρια του κόσμου, ανάμεσά τους και τα Μετέωρα Όταν θέλει κάποιος να προσευχηθεί βοηθά να βρει ένα μ... -
Όταν οι αρχιτέκτονες έχουν κέφια δημιουργούν κτίρια αριστουργήματα. Πάρε μια γεύση… -
Ξεχάστε την ιστορία με την επίσκεψη της κοκκινοσκουφίτσας στη γιαγιά και τον κακό λύκο. Οι διάσημες star έχουν κάνει ανατροπή στο σενάριο κ... -
Για να παρακολουθήσει κάποιος τα ελληνοτουρκικά,ένα γλωσσάρι διπλωματικών και στρατιωτικών όρων είναι απαραίτητο.Το αλφαβητάρι που ακολ... -
Σε μια λιτή τελετή, το μεσημέρι της Τρίτης, σχεδόν ένα μήνα πριν στρωθεί το κόκκινο χαλί στο Kodak Theatre του Λος Άντζελες, η Αμερικανική... -
Νόμος του κράτους θα πρέπει να θεωρείται πλέον ο Νόμος πλαίσιο ο οποίος ψηφίστηκε από τη Βουλή.Το νομοσχέδιο προβλέπει με ακρίβεια το πότε ...
Banner
26 Δεκεμβρίου 2011
Να γιατί απέλυσα τη γραμματέα μου! [Αληθινή ιστορία]
Πριν από δύο εβδομάδες ήταν τα 45α γενέθλια μου και δεν αισθανόμουν ιδιαίτερα καλά γι’ αυτόΚατέβηκα να πάρω το πρωινό μου ξέροντας ότι η γυναίκα μου θα μου έφτιαχνε το κέφι με τις... ευχές της και ίσως και με κάποιο δώρο. Όχι μόνο δεν μου ευχήθηκε, δεν είπε ούτε “καλημέρα”!
“Καλά να πάθεις, που ‘θελες και παντρειές”, σκέφτηκα.
Παρηγορήθηκα όμως γιατί… φανταζόμουν ότι τα παιδιά θα το θυμόντουσαν. Τα παιδιά όμως κατέβηκαν για πρωινό και δεν είπαν λέξη.
Όταν έφτασα στο γραφείο,
ήμουν τελείως πεσμένος και απογοητευμένος. Καθώς έμπαινα, η γραμματέας μου η Τζάνετ μου είπε, “Καλημέρα κύριε διευθυντά, Ευτυχισμένα Γενέθλια.” Αισθάνθηκα καλύτερα, κάποιος τουλάχιστον με θυμήθηκε. Δούλεψα μέχρι το μεσημέρι. Κάποια στιγμή, η Τζάνετ μου χτύπησε την πόρτα και είπε: ”Ξέρετε, έξω έχει υπέροχο καιρό και μια και είναι τα γενέθλιά σας, τι θα λέγατε να πηγαίναμε για γεύμα οι δυο μας;”
“Αυτό είναι η καλλίτερη ιδέα που άκουσα σήμερα. “Πάμε”.
Πήγαμε για φαγητό. Δεν πήγαμε εκεί που τρώγαμε συνήθως αλλά σε ένα μικρό απομονωμένο μέρος
στην εξοχή. Πήραμε δύο μαρτίνι και απολαύσαμε φοβερά το γεύμα μας.
Κατά την επιστροφή μου είπε,
“Μια τόσο όμορφη μέρα δεν χρειάζεται να επιστρέψουμε στο γραφείο, έτσι;” “Υποθέτω πως όχι” απάντησα εγώ.
“Πάμε στο διαμέρισμά μου”, μου είπε εκείνη.
Φτάνοντας στο διαμέρισμα είπε, “Κύριε διευθυντά, αν δεν σας πειράζει, θα πάω στο υπνοδωμάτιο να βάλω κάτι πιο άνετο.”
“Βεβαίως”, απάντησα ενθουσιασμένος. Πήγε στο δωμάτιο και, μετά από κανένα πεντάλεπτο, βγήκε κρατώντας μια τούρτα γενεθλίων, ακολουθούμενη από τη γυναίκα μου, τα παιδιά μας, και ντουζίνες
ολόκληρες από οικογενειακούς φίλους. Όλοι τραγουδούσαν το τραγουδάκι των γενεθλίων… και εγώ καθόμουν εκεί, στον καναπέ … …θεόγυμνος.
πηγή
tsekouratoi.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Τυχαίες αναρτήσεις
Θέλεις να γράψεις άρθρο στο CLIKare ?
Πρoσθεσε το banner μας !!!
| < a href="http://clikare.blogspot.com/" target="_blank">
< img width="170" height="150" border="0" src="http://i.imgur.com/nBl3XGT.jpg?1?1254" /></a> | |
ask2use
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου